Seler korzeniowy

Seler jest roślina dwuletnią. Ma dość duże wymagania glebowe i nawozowe. Najlepiej jest go uprawiać w pierwszym roku po oborniku lub na glebie kompostowanej na wiosnę. Stanowisko powinno być słoneczne ale gdy ziemia jest dobrze nawilżona, uprawa uda się także w lekkim zacienieniu. Lubi glebę żyzną, próchniczą, wilgotną (ale nie podmokłą) o odczynie obojętnym. Nie najlepiej reaguje na wapnowanie więc jeśli nie przygotowaliśmy podłoża pod uprawę jeszcze na jesieni to lepiej jest kompostować.

Seler wysiewa się w lutym-marcu na rozsadniku lub do skrzynek. Gdy siewki podrosną i będą miały 3-4 liście można je sadzić w małe doniczki lub na rozsadę w rozstawie 5×5 cm należy jednak zrobić to bardzo ostrożnie aby nie uszkodzić korzenia – seler jest bardzo wrażliwy. Gdy miejsce docelowe, do gruntu. Pielęgnacja uprawy polega na odchwaszczaniu i podlewaniu –odpowiednia wilgotność podłoża jest bardzo ważna dla wykształcenia korzenia.

Ponieważ seler ma duże wymagania odżywcze, dobrze jest w okresie wzrostu nawozić go wieloskładnikowym nawozem z mikroelementami. Dobrym przedplonem dla selera są warzywa kapustne. Nie zaleca się uprawy selera w miejscu gdzie wcześniej rosły inne korzeniowe jak marchewka czy pietruszka –mogą one powrócić na stanowisko dopiero po 4 latach. Seler dobrze reaguje na towarzystwo ogórka, kalafiora czy cebuli dymki na sąsiednich grządkach.

Seler korzeniowy jest bogaty w sole mineralne, przede wszystkim fosfor, wapń i żelazo, witaminy A, B1, B2, B6, PP, E, C oraz 9 ważnych aminokwasów i kwas foliowy. W swoim składzie zawiera także olejki eteryczne nadające smak i aromat oraz wspomagające procesy trawienne, a także flawonoidy i śluzy. Ma działanie przeciwzapalne, wspomaga walkę z nadciśnieniem tętniczym, obniża zły cholesterol, może zapobiegać zawałom serca i udarom, wzmacnia układ nerwowy, pobudza łaknienie i poprawia przemianę materii zapobiegając zaparciom. Sok z selera ma działanie moczopędne, rozpuszcza złogi i kamienie. Ma właściwości lecznicze w skazie moczanowej, artretycznej i reumatycznej. Kwas foliowy polecany jest kobietom w ciąży gdyż zapobiega poronieniom oraz wpływa na prawidłowy rozwój płodu. Stosowany zewnętrznie ponoć leczy odmrożenia – stosuje się wywar z łodyg i korzenia biorąc 250g korzenia i gotując w 1 litrze wody przez okres pół godziny, następnie robimy okłady.
Seler jest uważany za afrodyzjak, dzięki zawartości potasu i asparaginy, wzmagających popęd płciowy. Preparaty z selera rozszerzają naczynia krwionośne, wzmagają ukrwienie nerek i narządów płciowych, zwiększają wrażliwość stref erogennych, co nasila odczuwanie doznań seksualnych. Polecane są zarówno napary jak i olejki czy nalewki (najsilniej działają wyciągi z nasion selera) – preparaty te zwiększają libido i działają przeciw nerwicowo.

Seler można spożywać na surowo jako dodatek do surówek a także gotować czy smażyć (pokrojony w plastry lub w słupki doskonale będzie udawał frytki).